کیت کمی آنتی ژن پاروویروس سگ (آزمایش ایمونوکروماتوگرافی فلورسنت نانوکریستال های خاکی کمیاب) (CPV Ag)

علائم بالینی را می توان به طور کلی به دو دسته تقسیم کرد: نوع آنتریت، نوع میوکاردیت، نوع عفونت سیستمیک و عفونت نامحسوس نوع چهار نوع.
(1) نوع آنتریت علائم آنتریت ناشی از عفونت پاروویروس سگ به خوبی شناخته شده است و حدت مورد نیاز برای عفونت بسیار کم است، حدود 100 ویروس TCID50 کافی است.علائم پرودرومال بی‌حالی و بی‌اشتهایی و به دنبال آن اسهال خونی حاد (هموراژیک یا غیر خونریزی)، استفراغ، کم‌آبی، افزایش دمای بدن، ضعف و غیره است. شدت علائم بستگی به سن سگ، وضعیت سلامتی دارد. مقدار ویروس بلعیده شده و سایر عوامل بیماری زا در روده.علائم عمومی آنتریت، سیر بیماری عبارتند از: 48 ساعت اولیه، از دست دادن اشتها، خواب آلودگی، تب (39.5 ~ 41.5 ℃)، سپس شروع به استفراغ، قبل از استفراغ در عرض 6 تا 24 ساعت، همراه با اسهال زیر است. ابتدا زرد، خاکستری و سفید و سپس اسهال خونی مخاطی یا حتی بدبو.سگ به دلیل استفراغ مداوم و اسهال خونی به شدت کم آب شده بود.در معاینه بالینی آسیب شناسی، علاوه بر کم آبی آشکار، کاهش قابل توجه گلبول های سفید خون به میزان 400 تا 3000/l شایع ترین نتیجه ضایعه شناسایی شده است.را
(2) نوع میوکاردیت این نوع فقط در سگ های بیمار جوان از سن 3 تا 12 هفتگی یافت می شود که اکثر آنها زیر 8 هفتگی هستند.میزان مرگ و میر بسیار بالاست (تا 100 درصد) و تنفس نامنظم و ضربان قلب به صورت بالینی قابل مشاهده است.در موارد حاد مشاهده می شود که توله سگ به ظاهر سالم به طور ناگهانی به زمین می افتد و در تنفس دچار مشکل می شود و سپس در عرض 30 دقیقه می میرد.اکثر موارد در عرض 2 روز فوت کردند.توله‌سگ‌هایی که به صورت تحت حاد آلوده می‌شوند نیز می‌توانند در عرض 6 ماه به دلیل دیسپلازی قلبی بمیرند.از آنجایی که اکثر سگ های ماده در حال حاضر آنتی بادی هایی علیه بیماری دارند (از واکسیناسیون یا عفونت طبیعی)، مادر توله ها می توانند از توله سگ ها در برابر عفونت بیماری محافظت کنند، بنابراین نوع میوکاردیت بسیار نادر است.را
(3) عفونت سیستمیک گزارش شده است که توله سگ ها در عرض 2 هفته از تولد به دلیل عفونت با این بیماری مردند و ضایعات کالبد شکافی نکروز خونریزی دهنده گسترده بسیاری از اندام های اصلی بدن را نشان داد.را
(4) نوع عفونت نامحسوس یعنی پس از عفونت، ویروس می تواند در سگ ها تکثیر شود و سپس از طریق مدفوع دفع شود.اما خود سگ ها هیچ علامت بالینی نشان ندادند.این نوع عفونت بیشتر در سگ‌های بزرگ‌تر از یک سال یا سگ‌هایی که واکسن ویروس غیرفعال شده تزریق شده‌اند، شایع است.